A sınıfı basit transistörlü yükselteç

Artık İnternette mikro devrelerde, özellikle de TDA serilerinde çok sayıda amplifikatör devresi bulabilirsiniz. Oldukça iyi özelliklere, iyi verimliliğe sahipler ve çok pahalı değiller ve bu nedenle çok popülerler. Bununla birlikte, geçmişlerine karşı, transistörlü yükselteçler, yapılandırılmaları zor olsa da, daha az ilginç olmayan, haksız yere unutulmuş olarak kalır.

Amplifikatör devresi

Bu makalede, "A" sınıfında çalışan ve sadece 4 transistör içeren çok sıradışı bir amplifikatörün montaj işlemini ele alacağız. Bu şema 1969 yılında İngiliz mühendis John Linsley Hood tarafından eski yaşına rağmen, günümüze kadar geçerli kalmıştır.
Mikro devrelerdeki amplifikatörlerin aksine, transistörlü amplifikatörler dikkatli bir şekilde ayarlama ve transistör seçimi gerektirir. Bu şema bir istisna değildir, ancak son derece basit görünmektedir. Transistör VT1 - giriş, PNP yapısı. Germanyum, örneğin MP42 gibi çeşitli düşük güçlü PNP transistörleri ile deney yapabilirsiniz. 2N3906, BC212, BC546, KT361 gibi transistörler bu devrede VT1 olarak kendilerini iyi kanıtlamışlardır. Transistör VT2 - NPN yapıları, orta veya düşük güç, KT801, KT630, KT602, 2N697, BD139, 2SC5707, 2SD2165 burada uygundur. VT3 ve VT4 çıkış transistörlerine veya daha doğrusu kazançlarına özellikle dikkat edilmelidir. KT805, 2SC5200, 2N3055, 2SC5198 burada çok uygundur. 120'den fazla olması gerekirken, mümkün olan en yakın kazancı olan iki özdeş transistör seçmek gerekir, bununla birlikte 120'den daha fazla olmalıdır.

Amplifikatör derecelendirme

Devredeki bazı değerler devrenin besleme voltajına ve yük direncine göre seçilir, bazı olası seçenekler tabloda gösterilmiştir:
Besleme voltajını 40 volttan daha fazla yükseltmeniz önerilmez, çıkış transistörleri arızalanabilir. A sınıfı amplifikatörlerin bir özelliği büyük bir rölanti akımıdır ve sonuç olarak transistörlerin kuvvetli bir şekilde ısıtılmasıdır. Besleme gerilimi, örneğin, 20 volt ve 1.5 amper bir sakin akım ile, amplifikatör, girişine bir sinyal verilip verilmemesine bakılmaksızın 30 watt tüketir. Bu durumda, çıkış transistörlerinin her birine 15 watt ısı dağıtılacaktır ve bu küçük bir havya demirin gücüdür! Bu nedenle, VT3 ve VT4 transistörleri, termal gres kullanan büyük bir radyatöre monte edilmelidir.
Bu amplifikatör öz uyarımların ortaya çıkmasına meyillidir, bu nedenle, Tsobel devresi çıkışına monte edilir: 10 Ohm'luk bir direnç ve toprak ile çıkış transistörlerinin ortak noktası arasında seri olarak bağlanmış 100 nF'lik bir kapasitör (bu devre şemadaki kesikli çizgilerle gösterilir).
Amplifikatörü, besleme teli boşluğunda ilk açtığınızda, durgun akımı kontrol etmek için ampermetreyi açmanız gerekir. Çıkış transistörleri çalışma sıcaklığına kadar ısınmamış olsa da, biraz yüzebilir, bu oldukça normaldir. Ayrıca, ilk açtığınızda, çıkış transistörlerinin ortak noktası (VT4 toplayıcı ve VT3 yayıcısı) ile toprak arasındaki voltajı ölçmeniz gerekir, besleme voltajının yarısı olmalıdır. Voltaj yukarı veya aşağı farklı ise, ayarlama rezistörünü R2 çevirmeniz gerekir.

Amplifikatör kurulu:

Tahta LUT yöntemi ile yapılır.

Benim tarafımdan monte edilmiş amplifikatör

Kondansatörler, giriş ve çıkış hakkında birkaç kelime. Devredeki giriş kapasitörünün kapasitesi 0.1 μF ile gösterilir, ancak bu kapasite yeterli değildir. Bir giriş olarak, 0,68 - 1 μF kapasiteye sahip bir film kondansatörü yerleştirmelisiniz, aksi takdirde istenmeyen bir frekansı kesmek mümkündür. Çıkış kapasitörü C5, besleme voltajından daha az olmayan bir voltajda alınmalı ve kapasiteye açgözlü olmamalısınız.
Bu amplifikatör devresinin avantajı, hoparlör sisteminin hoparlörleri için tehlike oluşturmamasıdır, çünkü hoparlör bir izolasyon kapasitörüyle (C5) bağlanır; bu, örneğin, amplifikatörün arızalanması durumunda hoparlörün sabit bir voltaj göründüğünde, hoparlörün sağlam kalması anlamına gelir; Sonuçta, kapasitör sabit voltajı kaçırmaz.