Gazete tüpü osmanlı

Çok popüler bir hobi - gazete tüplerinden dokuma - yalnızca dekoratif sepetler değil, aynı zamanda oldukça pratik şeyler yapmanızı da sağlar. Örneğin, bir çocuk için bir osmanlı: üzerinde oğlum, çizgi film izlerken zevkle oturuyor. Fikir benim değil, Runet'in genişliğinde dikizlerken, performans basittir, gazete tüplerinden dokunan acemi bir usta bile başa çıkacaktır. Osmanlı'nın temeli sade kartondur. Buzdolabından kutumun yarısını aldı, ama doğru boyutta herhangi bir kutu alabilirsin.
İhtiyacınız olacak:
• karton.
• Makaslar.
• Büro bıçağı.
• Yapışkan bant.
• PVA tutkalı.
• Gazete tüpleri.
• Leke veya boya (boya tüpleri).
• Akrilik veya başka bir vernik.
• Peçete, beyaz astar (boya) - isteğe bağlı.
• Yuvarlak şekil
• Elbise mandalları.
• Awl.
• Kalem veya kurşun kalem.
Kartonları alır, istenen yükseklikte parçaları keseriz. Çocuğun diz seviyesinin yüksekliğini ölçtüm, ancak daha düşük yapılabilir, bazı çocuklar alçak sandalyelere oturmak ister. Parçaların uzunluğu önemli değil.
Kartonu bükmeye başlıyoruz, gerektiğinde koli bandıyla tutturuyoruz, böylece daha sonra dönmüyor.
Yavaş yavaş, taban daha kalın ve daha kararlı hale gelir.
Stabilite yeterli olduğunda, dibi kesebilirsiniz. Boyutuna uygun bir şey alıyoruz (örneğin pan), öğenin tabandan biraz büyük olması, şekil olarak kullanılması gerekir.
Biri kapak için, diğeri dibe olmak üzere en az iki karton daireye ihtiyacınız olacak. Daha fazla güç için onları iki katına çıkarmak istiyorsanız, dört parçaya kesin.
Alt kısım hemen leke ile kaplanır, tüpler ayrıca dokumadan sonra değil önceden boyanır. Şimdi rafların yerlerini bir baykuşla işaretlemelisin. Kenardan biraz çekiliyorum, rafların arasındaki mesafe 3 cm.
Tüm çevre boyunca eşit (yaklaşık olarak) aralıklarla bir bız ile delik açarım. Kozmik doğruluk elde etmeye çalışmadım, asıl şey ürünün yanlara düşmemesiydi.
Gazete tüplerinin raflarının uçlarını yerleştiriyorum. Onları tutkal ve mandallarla düzelttim, sonra en az bir saat kurumaya bırakın. Rafları, Osmanlılardan biraz daha yükseğe çıkacak şekilde uzun yaptım. Çok fazla mandal yok, bu yüzden işler yavaşladı, yenilerini kurmadan önce rafların kurumasını beklemek zorunda kaldım.
Kuyruklar, üstüne bir bez veya aynı boyutta bir karton parçası yapıştırılarak kapatılabilir. Raflar uzun sürdüğü için, normal keten elastik bant ile tuttum, böylece dağılmayacaklardı. Birkaç satır sonra sabitleme ihtiyacı ortadan kalkar, raflar tüpleri destekler.
Dokuma en yaygın olanıdır, buradaki ana soru karmaşıklık değildir, ancak tüplere harcanacak zaman miktarıdır (onları bükmeniz, sonra boyamanız, kurutmanız gerekir).
Borular taban seviyesine yüksekliğe ulaştığında, dokumayı bitirmenin zamanı gelmiştir. Ama ondan önce, ürünün içini vernikle kaplamak için tabanı çıkardım. Ben akrilik kullanıyorum, ama kokusunu tolere edebiliyorsanız sıradan kullanabilirsiniz.
Uçların doldurulması: Fazlalığı keserim, tabandan bükerim, üstüne PVA tutkalı ile kaplarım.
Beyaz boya ile kaplanmış bir kapak görevi görecek olan karton, peçete parçalarını yapıştırdı. Bu aşama atlanabilir: üst duvar kağıdı, bez ile yapıştırılmış olabilir.
Ardından alt ile aynı prosedürü yapın: delik açın, tüpleri çıkarın, tabanı tutkalla sabitleyin.
İlk önce düz dokuma, sonra rafları kaldırarak, yanın yüksekliği isteğe bağlı.
Hepsi bu, ürünü akrilik vernikli gazete tüplerinden kaplıyoruz, bu dayanıklılık ve parlaklık için vazgeçilmez bir aşamadır.