İlk don olayları beklentisiyle, birçok deneyimli sürücü pilin arızalanmasını önlemek için önleyici tedbirler alır. Çünkü aküler, bir otomobilin diğer elemanları gibi, eksi sıcaklıklarda gerilmiş durumdadır. Pille ne ve nasıl yapılacağını bilmiyorsanız, bu makalenin sonuna kadar okuyun.
Soğuk havalarda motoru çalıştırmak için başarılı, araç aküsü önceden hazırlanmalıdır. Aynı zamanda, kaputun altına yerleştirilen akü tipine bağlı olarak önleyici tedbirler değişebilir.
Günümüzde birkaç temel tip pil kullanılmaktadır. Klasik versiyon elektrolitli "sıralar" dır (mantar veya reçel olmadan olabilir). Daha gelişmiş bir pil tipi ise AGM'dir. Elektrolit yerine, bu tür otomotiv kurşun asit aküler emici cam elyafı ile sıkıştırılır.
AGM pilleri
AGM aküleri bir arabanın kaputunun altına yerleştirilirse (bunlar VRLA sınıfına aittir), o zaman bu durumda tüm önleme sadece zamanında şarj olmaktan çıkar. Soğuk havanın başlamasından önce, bataryanın şarj edilmesi gerekir. Aynı zamanda, "sıraları" yeniden şarj ederken voltajın 14.4V'un ötesine geçmediğini kontrol etmek gerekir.
İzin verilen voltajı aşarsanız, batarya öngörülen süreden çok daha erken bir zaman sonra başarısız olabilir. Aslında, bu tür piller özellikle korkutucu değildir. Kasanın içinde sıvı olmadığı için, burada donacak hiçbir şey yok.
Bu tür pillerin tek dezavantajı yüksek maliyettir. Onları sıradan sıvı pillerle karşılaştırırsak, fiyat 2-3 kat daha yüksek olabilir.
Islak aküler
Sıvı araç aküleri WET olarak işaretlenmiştir. Bunlar yalnızca üretim yönteminde değil aynı zamanda şarj çevrimlerinde önceki pil türünden farklıdır. Sıvı piller iki ana gruba ayrılır: fişli ve fişsiz. Her biri ile ne yapacağınızı daha ayrıntılı olarak düşünün.
Fişsiz piller
Her şeyden önce, pili kaputun altından alıyoruz. Kasada kir veya yağ izleri varsa, bunlardan kurtulmanız önerilir. Sonuçların temizlenmesi de gerekli olacaktır. Sonra pili oda sıcaklığına kadar ılıklaştırırız.
Bundan sonra, kasanın içinde ne kadar elektrolit olduğunu anlamanız gerekecektir. Bu durumda kapak olmadığından, bu yalnızca iki şekilde yapılabilir: lümen içindeki elektrolit miktarına bakmak (vücut görünürse) veya elinizle sallamak ve bunu belirlemek.
Lütfen dikkat: Elektrolit miktarı azsa (kurşun plakalar kaplanmamışsa), böyle yarı boş bir pil son derece istenmeyen bir durumdur. Normal ayarlamak daha iyi.
Birçok sıvı pilsiz pilin özel bir şarj göstergesi vardır. Eğer vidayı sökebilirseniz, yoğunluğu kolayca kontrol edebilir ve "banka" daki tortuyu görsel olarak değerlendirebilirsiniz. Sediment normal ise, akünün şarj edilmesi ve kaputun altına geri takılması gerekir.
Trafik Aküleri
Bu tip akünün önlenmesi, kir ve bunun yanı sıra elektrolit dumanı ve damlacıklarının giderilmesi sırasında akünün sökülmesi ve iyice yıkanması gerektiği gerçeğiyle başlar. Akım taşıyan tüm elemanların temizlenmesi de gerekecektir. Bir sonraki adımda, aküdeki elektroliti yaklaşık 23-25 ℃ 'ye ısıtıyoruz.
Bundan sonra, fişleri sökmeniz ve gerçek elektrolit seviyesini görsel olarak değerlendirmeniz gerekir. Ön plakaların tamamen tıkanması gerekir (en az 10-15 mm). Daha sonra elektrolit yoğunluğunu ölçmek gerekecektir. Soğuk havalarda bataryanın nasıl “hissedeceğine” bağlıdır.
Sıvının yoğunluğu ne kadar düşük olursa, elektroliti dondurmak için gereken don o kadar zayıf olur. Kabul edilebilir yoğunluk standartlarından bahsedersek, bu gösterge 1.27-1.30 g / cm3 seviyesinde olmalıdır. Yoğunluğu basit bir cihazla kontrol edebilirsiniz - her sürücünün sahip olması gereken bir hidrometre.
Aküdeki yoğunluk küçükse, şişeden elektrolit eklemeniz gerekmez, çünkü bu bir şeyi değiştirmez. Düşük yoğunlukta, araç aküsünün sadece şarj edilmesi gerekir. Ayrıca tortuyu "gözle" değerlendirmek de gereklidir. Çok bulutluysa, bu kapasite kaybına işaret eder. Şiddetli dona maruz kalan böyle bir akü, otomobil motorunu çalıştırmayabilir.
Kontrol ettikten ve şarj ettikten sonra, pili başlığın altına tekrar takın. Unutma, uzun süreli don dönemindeki en önemli şeyin, elektrolitin yoğunluğu olduğunu unutmayın. Küçük ise, sıvı donar ve pil arızalanabilir. Bunu önlemek için, bu tür önleyici önlemlerin periyodik olarak yapılması gerekir.
