Bir ızgaradan kendin yap bir tül dikiyoruz

Çoğu zaman, tül malzemesi olarak farklı türden ağlar kullanılır. Materyal çok güzel, ancak karamsar, özel bir dikkat ve işleme yaklaşımı gerektiriyor. Ancak bu, yalnızca profesyonel bir perde salonundaki ustaların ağdan tül dikebileceği anlamına gelmez. Rahat bir ev koşulunda kendi başınıza böyle bir işle baş etmek oldukça mümkündür. Kılavuzunuzun özelliklerini dikkatlice incelemek ve aşağıdaki talimatları izlemeniz yeterlidir.
Öncelikle, tülün kenarları işlenir. Kural olarak, bu kapalı bir kesikli, hem formunda, hem de 3 cm genişliğinde (kumaşın yoğunluğuna bağlı olarak) alışılmış bir etektir.
İki tür ağ vardır - yumuşak plastik ve sert. İlki, özellikle ön ıslak-ısıl hazırlığı olmadan, ikincileri biraz daha basittir.
Her durumda, önceden tarafları hazırlamak en iyisidir ve ancak daha sonra makine hattını döşeyin. Bunu yapmak için, hafifçe, uzamadan, nazikçe, tülün yan kısımlarını yanlış tarafa 4-6 cm kadar ütülerek ütüleyin. Kumaşın dikiş sırasında bükülmesini önlemek için, her 15-20 cm'de bir pimlerle paylar sabitlenmelidir.
Bundan sonra, tülün kenarlarını iç bükülmüş kenardan 2 mm mesafede dikmek gerekir.
Makine dikişini yerleştirme aşamasında aşağıdaki zorluklar ortaya çıkabilir: makine dikişin başlangıcında kumaşın kenarını çiğniyor, dikiş ilmekleri, dikişleri atlıyor.
Makinenin ağın kenarında çiğnenmesini önlemek için, tutturmadan dikiş atmanız gerekir, hattın başında kumaşı yavaşça yukarı çekebileceğiniz ve hareketine yardımcı olacak ipliklerin uzun uçlarını bırakmanız gerekir.
Dikiş uzunluğu kısa olmamalıdır. O zaman dikiş işlemi çok daha kolay ve hızlı ilerler.
İplik gerginliğini gevşetmek daha iyidir. Ardından bitmiş yan dikiş sıkılmaz.
Dikiş dönmeye başlarsa veya atlanmış dikişler görünüyorsa, bir örgü iğnesi koymanız gerekebilir.
Bu yardımcı olmazsa veya biraz yardımcı olursa, düz çizgi yerine zig-zag kullanmanız gerekir.
Elbette, işe başlamadan önce, hattın güzel ve kaliteli olmasını sağlamak için gereksiz bir tül parçasını dikmeye çalışmak tavsiye edilir.
Tül üzerinde bir desen varsa, örneğin şeritler varsa, uyduğunu dikkatlice izlemelisiniz.
Öyleyse tülün alt kısmını işlemeniz gerekir.
İşlemesi için verilen izin ilk önce yanlış tarafa 6 cm kadar ütülenmeli ve sonra tekrar - genişliğin yarısı kadar olmalıdır.
O zaman tül dibi dikilmelidir.
Tülün dibinden, istenen uzunluk ertelenmelidir (örneğin, yerden kancanın dibine kadar), bu işaretten, iki uzatıcı (perde bandı) artı 2 cm genişlikte daha ertelenmelidir, her şey kesilmelidir.
İşleme payı, tüm tasarım genişliği için kumaşın yanlış tarafına ütülenmelidir, daha sonra yarıya kadar.
Hali hazırda, extrafor, tülü kornişin istenen uzunluğuna kadar sıkılaştırmak için tasarlanmış 2, 3 veya 4 dikiş ile temin edilebilir. 4 dişe sahipse, genellikle aralarında ortada ekstra bir çizgi bulunur. Diğer durumlarda, uzatıcıyı sadece kenarları boyunca iki sıra dikmek yeterlidir.
İlk önce, ekstrafor tülün tepesinden 1 cm uzakta olacak şekilde üst kenar boyunca dikilmelidir. Ardından, dikiş sırasında kumaşın bükülmesini önlemek için alt kenarı pimlerle sabitlenir.
Ardından perde bandının alt kenarı boyunca bir çizgi döşenir, pimler çıkarılır.
Bir uç kenardan, örgünün dikişli tarafından, kelepçenin dişleri birbirine bağlanmalı ve diğerinden - tülün sıkılaştırılması için örgütün ön tarafına gerilmelidir.
Sonunda, tül istenen genişliğe çekilir, iplikler bağlanır, küçük bir rulo halinde sarılır ve ekstra porselen altına gizlenir.
Gerekirse, tül hazır ütülenir.
Kıvırcık bir extrafora mesh yapılmış tül hazır!